Śmierć nienarodzonego dziecka
W przypadku śmierci dziecka, które się jeszcze nie urodziło, gdy zdarzenie miało miejsce przed 22 tygodniem ciąży, lekarze kwalifikują tę sytuację jako poronienie. Zależy to co prawda od lekarza prowadzącego, jednak najczęściej rodzice nie otrzymują ciała dziecka. Nie istnieje również obowiązek rejestracji dziecka
Polskie prawo gwarantuje rodzicom możliwość pochowania dziecka. Obowiązują ich wtedy takie same procedury, jak przy śmierci dzieci urodzonych po 22 tygodniu ciąży.
Jeśli dzieciątko zmarło w terminie po 22 tygodniu ciąży, rodzice zobowiązani są do odbioru ze szpitala następujących dokumentów:
1. Pisemnego zgłoszenie o narodzinach dziecka .
2. Kartę zgonu.
Dokumenty przysługują każdemu dziecku, bez względu na termin przerwania ciąży. Jeżeli występują trudności z ustaleniem płci dziecka, rodzice posiadają prawo do wskazania płci na postawie tzw. uprawdopodobnienia płci opierającego się na odczuciach matki.
Urząd Stanu Cywilnego wystawia na podstawie zaświadczenia ze szpitala akt urodzenia z adnotacją, iż dziecko urodziło się martwe. Jeśli dziecko żyło choćby kilka minut - wystawia się podstawowy akt urodzenia. Dziecku należy nadać imię, w akcie wpisywane są pełne dane rodziców. Jeśli maluch zmarł w szpitalu, jego ciało jest odbierane przez zakład pogrzebowy. Jeśli w domu - rodzice mogą sami zawieźć ciało, bądź zadzwonić po przyjazd pracowników zakładu.
Co do ceremonii pogrzebowej, tutaj wszystko zależy od woli rodziców. Jeżeli nie chcą decydować się na udział księdza mogą skorzystać z usług mistrza ceremonii, który przeprowadzi pogrzeb. Jeżeli pogrzeb ma odbyć się w obrządku katolickim, można zdecydować się na mszę w kościele lub pokropienie grobu z krótką modlitwą.